สารประกอบยาปฏิชีวนะที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติเป็นแหล่งศึกษาที่มีแนวโน้ม ไทโอเปปไทด์ได้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพของ MRSA และแบคทีเรียบางชนิดในการทดลองที่จำกัดแต่ความหลากหลายของโครงสร้างทำให้ยากต่อการสังเคราะห์โมเลกุลในระดับที่ใหญ่พอสำหรับการรักษา เพื่อใช้ประโยชน์จากไธโอเปปไทด์ให้ดีขึ้นจึงกลับไปใช้ข้อมูลพื้นฐานและตรวจสอบสมมติฐาน

ก่อนหน้าเกี่ยวกับคุณสมบัติทางเคมีพื้นฐานของโมเลกุลเหล่านี้ เราประเมินความเหมือนกันเชิงโครงสร้างของไทโอเปปไทด์เหล่านี้ในแง่ของซูเปอร์แพ็คในปัจจุบันเพราะไม่มีใครดูและวิเคราะห์มันในบริบทสมัยใหม่ นักวิจัยคิดค้นตัวเร่งปฏิกิริยาใหม่ในการขับเคลื่อนปฏิกิริยาที่อำนวยความสะดวกในการสังเคราะห์ไธโอเปปไทด์และสร้างนั่งร้านที่จำเป็นเพื่อลดการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย ความพยายามของพวกเขาส่งผลให้เกิดยาปฏิชีวนะตัวใหม่สองชนิดสารประกอบมีประสิทธิภาพปรับขนาดได้และไม่ก่อให้เกิดสารที่เป็นอันตราย